Bugün neyi düşündüysem canım yandı. Hızla uzaklaşan hayallerimizin ardından salladığımız ellerimiz bile yoruldu. Yaşamak ne zor, biz kimlere emanet ettik düşlerimizi? Kimseye muhtaç olmadan yaşayıp gidelim derken kendi halinde hayatımıza da değmiş dayanılmaz yeryüzünün soğukluğu…
Dün yine o çocuğu gördüm, soğuktu titreye titreye duruyordu olduğu yerde, ama yine de topladığı kağıtların başında bekliyordu. Kimi bekliyordu bilmiyorum, baktıkça acıdı yüreğim, o çaresizliği hissettim. Ben birkaç saat üşümeye dayanamazken, zor geldi ona bakmak. Sıcacık evime girdim, koşup gelen kedime sarıldım da gözyaşlarımı saklayamadım. Soğuk hava dışarıda kalırken, bedenimi ısıtan sıcaklığa bile sevinemedim. Yaza yaza bitiremem; çok isterdim güzel şeyler, umutlu şeyler söylemeyi , ‘Güzel günler göreceğiz, size güzel günler göstereceğiz çocuk’ demeyi. Çok mu abartıyorum? Yok yok biliyor musunuz az bile söylüyorum. Tezer Özlü yeryüzüne dayanabilmek için yazıyormuş, öyle diyor kitaplarında. Onca cümle kurdum, içimdekileri anlattım da yetmiyor, hala ağır… Hala ağır… Daha da ağır… Ama diyeceğiz çocuk, bu kadar umutsuzluğun içinde de olsak o güzel hayallerine yer aç.
Dışarıda kar…Biz kar gördük her yer beyaz oldu diye seviniyoruz da, yüksek duvarlı pencereleri en tepede fabrika çalışanları; bırak beyazı, gökyüzünü göremiyor ki… Hapsedilmiş ruhlarında çocuk hayalleri yok. Ufukları fabrikanın tel örgülerine kadar…Neden o pencereler en tepelere yapılır hiç anlam veremem. Dikkat mi dağılır pencere olsa? Daha mı az çalışır işçi? Nedir bu kölelik? Zamanını, hizmetini para karşılığı satarken buna zorunlu kılan ilk sebep neydi? Üç kuruş para… Öyle değil işte. O üç kuruş bölüne bölüne nerelere yama oluyor bir bilseniz… Bilebilir misiniz? Düşünebilir misiniz?
Hiç kimse eşit değil şu hayatta. Eskiden kar, yağmur yağsa herkese yağıyor insanların belki de yaşadıkları en adil zamanlar derdim de… Yok öyle değilmiş o, çocukken her şey toz pembe görünüyor, büyüdükçe grileşiyormuş... Keşke gidebilsek, kendi yarattığımız ‘Ütopya’mız bizim kurtarıcımız olsa…
Sen bize aldırma çocuk, umutların_hayallerin bizimki kadar kara olmasın. Şimdi olmasa da bir gün elbet ‘Güzel günler göreceğiz çocuk.’
24/01/2022 00:00